W kolejny rok

wejdę obsmarkana, rozkaszlana i obolała.
Widać rozśmieszyłam Pana Boga, skoro mój plan Sywestra pod gwiazdami, Sylwestra przy ognisku, Sylwestra w doborowym towarzystwie zmienił na białą (na szczęście domową!) salę.
Trochę żal - ale tylko trochę:)
Zresztą Ostra ujęła to tak, że lepiej nie będę umiała.

Nie zaglądam do Was (może dziś się uda?), bo dopiero się dźwigam z upadku:)
A właściwie dźwigamy się wszyscy, choć każdy w swoim kątku.
Młody o boleściach wszelakich dawno już zapomniał:)
Co ciekawe - paskuda do dziś nie ruszyła facetów, czujecie? Tylko kobiety i dzieci!
Wirus wybiórczy?

Czas choroby jest mimo wszystko dla mnie czasem dobrym, a tego się nie spodziewałam.
Słucham, czytam, w porywach trochę dziergam.
Od doby nawet śpię:)
Mój-ci-on wyjątkowo Sylwestrowo będzie dziś trenował sztukę pilotażu, ja popiwszy piguły stosowną ilością lekkiego bezprocentowego płynu i owinąwszy się przytulaśną dzianiną usiądę przy nim, z dziergadłem w ręku. Nie oglądałam TV od prawie roku, raz okołosylwestrowo wespół wzespół będziem się odurzać:)

Wam wszystkim i sobie takoż życzę Dobrego Nowego Roku - niech każdy przyjmie to tak, jak potrzebuje i pragnie.
Tym którzy dziś tańcują życzę zdarcia obcasów - ja sama tańcować u-wiel-biam!

P.S. Zwierz póki co ma się cudnie, nie myślimy o rzeczach trudnych, cieszymy się sobą jak tylko się da. Nieprawdopodobnie odbija moje samopoczucie i emocje, kiedy leżałam plackiem leżała i ona, nic jej się nie chciało, odkąd łażę po domu łazi i ona, a dziś już próbuje zwinąć kawałek kiełbaski leżący na kuchennym blacie, małpa jedna:)))